Kiedy poznałam mojego męża, Aarona, byłam trochę zagubiona. Był rok 1995 - szczyt ery grunge - a ja byłam gotką, która ostro imprezowała, prowadząc alternatywny styl życia w Seattle.
W tym czasie spotykałem kogoś, kto był trochę przegrany - a do tego był oszukuje mnie . Szczerze mówiąc, po prostu nie wiedziałem, czego szukam. Okazało się, że odpowiedzią był Aaron.
Mój przyjaciel zaprosił go na moje 20. urodziny w styczniu 1995 roku. Gdy tylko zobaczyłem Aarona, wiedziałem, że różni się od każdego innego mężczyzny, którego znałem. Był w wojsku i ze Środkowego Zachodu , więc był dość powściągliwy. Był prostolinijny do mojego nerwowego. Pomimo naszych różnic od razu się udało. Powiedział mi później, że wiedział, że zostanę jego żoną, gdy tylko mnie zobaczy.
Spotykając się z Aaronem, po raz pierwszy czułem, że nie muszę ukrywać żadnego aspektu mojej osobowości ani martwić się, że go wystraszy. Wiedziałem, że Aaron pokocha i zaakceptuje mnie całego. Moja mama zawsze powtarzała, że pozna mężczyznę, którego poślubię. Kiedy poznała Aarona, powiedziała mu: „Musisz ją poślubić, zanim ucieknie”.
marzyć o byciu w pułapce
Zaproponował miesiąc związku. Kiedyś graliśmy z przyjaciółmi w grę, w której przekazywaliśmy papierowe podkładki i pisaliśmy historie, każąc każdej osobie zanotować linię. Pewnego dnia graliśmy w to w całodobowej restauracji dla kierowców ciężarówek, a Aaron napisał: „Czy wyjdziesz za mnie?” Oczywiście powiedziałem tak. Trzymałem list przez wiele lat, zanim wyrzuciłem go w przypływie złości po naszym rozwodzie. Żałuję, że nie mam tego teraz.
Pobraliśmy się 22 kwietnia 1995 roku, nieco ponad trzy miesiące po naszym pierwszym spotkaniu. Nasza ceremonia odbyła się na farmie moich rodziców, zaledwie kilka godzin poza Seattle. Mój tata uprzątnął werandę i wszędzie udekorował ją kwiatami. To było po prostu piękne.
Zaczęliśmy od razu starać się o dziecko, ale miałam pewne problemy z płodnością z powodu tego, co później okazało się endometriozą. Trzy lata później urodziła się nasza córka Moira i wtedy zaczęły się kłopoty.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Barb Hudson
Bardzo lubiłam być gospodynią domową i matką. Jeden z głównych tematów mojego obecnego bloga, Powrót do domu , polega na tym, że współczesne kobiety nie powinny patrzeć z góry na prowadzenie domu jako „regresywne”. To wybór, z którego jestem teraz dumny.
Ale wtedy czułem się winny, że nie pracowałem, ponieważ dorastając, powiedziano mi, że muszę zrobić karierę. Poza Aaronem wszyscy - nawet moi rodzice - powiedzieli mi, że nie mogę „po prostu” być gospodynią domową, chociaż w głębi duszy tego naprawdę chciałam.
Czułem, że nie mogę być osobą, którą chciałem być i niesprawiedliwie zacząłem rzutować to na Aarona. Zacząłem się buntować, wracając do moich starych sposobów imprezowania i spędzania nocy poza domem.
Nie pomogło to, że po urodzeniu Morii moje libido spadło. Aaron nie czuł już, że mnie pociągał. Gdy zaczęliśmy dryfować, zaczął grać w komputery i gry wideo. Oboje uciekaliśmy do tych fantastycznych światów, przez co coraz bardziej się od siebie oddalaliśmy.
rzeczy, które są dla ciebie złe
W 2000 roku czułem się, jakbym był sam w małżeństwie, więc ja poprosił o rozwód . To było bardzo bolesne dla Aarona i nie było to dla mnie łatwe. Ale przekonałam go, że to najlepsza decyzja dla naszej córki.
Po rozwodzie nasz związek był bardzo napięty. Ale nadal byliśmy w swoim życiu z powodu Moiry. A kiedy już uzyskasz emocjonalną więź, którą kiedyś dzieliliśmy, trudno ją naprawdę zerwać.
W końcu Aaron zdecydował, że wyprowadzi się z Waszyngtonu, bliżej swojej mamy w Luizjanie. Zacząłem spotykać się z kimś innym, ale nawet mój ówczesny chłopak wiedział, że moje serce jest z Aaronem. W pewnym momencie zapytał: „Dlaczego jesteś ze mną? Najwyraźniej nadal kochasz swojego męża. Musisz to naprawić ”.
Prawda była taka, że nadal kochałem Aarona, ponieważ był dobrym człowiekiem i niesamowitym ojcem. Więc zabrałem Moirę i udałem się do Luizjany i powiedziałem Aaronowi, że chcę spróbować i rozwiązać problem. Obawiał się tego, ale chciał mieć związek z córką i żebyśmy razem zamieszkali, więc się zgodził.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Barb Hudson
W końcu osiedliliśmy się z powrotem w Waszyngtonie. W 2005 roku pobraliśmy się ponownie, wychodząc z założenia, że to było najlepsze dla naszej córki. Ale wciąż tkwiliśmy w tym samym błędnym kole. Wychodziłam, imprezowałam i zaniedbywałam Aarona i jego potrzeby, a on znikał w grach komputerowych.
W końcu, dwa lata temu, przyszedł do mnie i powiedział, że skończył. Nasza córka była w tym momencie dorosła i naprawdę nie czuliśmy, że mamy już ze sobą coś wspólnego. „Kocham cię”, powiedział mi, „ale ja nie jestem mężczyzną, którym chcę być”.
Aaron był cichą osobą. Nigdy nie mówił wiele o tym, z czego był nieszczęśliwy, więc to, co mi powiedział, naprawdę mnie zszokowało. Wyjawił, że czuł się tak, jakby przez całe nasze małżeństwo stłumił swoje chrześcijaństwo, ponieważ byłem poganinem, odkąd skończyłem 16 lat (zostałem wychowany jako Mormon, ale odwróciłem się od wiary podczas moich buntowniczych lat nastoletnich).
Zawsze wiedziałem, że Aaron jest chrześcijaninem, ale nie wiedziałem, że nasze różne przekonania zbierały takie żniwo.
Tej nocy spał na kanapie, a ja nie wychodziłam z naszej sypialni przez 24 godziny. Nie jadłem. Nie spałem. A potem zrobiłam coś, czego nigdy nie robiłam: padłam na kolana i modliłam się za męża. „Chcę tylko, żeby był szczęśliwy i naprawdę czuł się kochany” - powiedziałem, do którego nie byłem pewien.
Następnego dnia Aaron wszedł do sypialni i powiedział: „Dlaczego nadal jesteś ze mną?” Odpowiedziałem: „Ponieważ cię kocham, idioto”.
Od tego czasu wszystko się całkowicie zmieniło. Aaron i ja zaczęliśmy dużo rozmawiać o tym, czym jest dla niego chrześcijaństwo, i w swoim czasie zacząłem zgłębiać własną duchowość.
sen nie może znaleźć samochodu
Pewnego dnia przyjaciel zaprosił mnie do lokalnego kościoła. Nigdy szczególnie nie przepadałem za kościołami ani żadnym rodzajem zorganizowanej religii, ale ta wydawała mi się inna. Kiedy stałem na ceremonii, poczułem obecność Boga i zacząłem płakać.
Przekonałem Aarona - który został wychowany jako baptysta - aby wrócił ze mną do kościoła. Podczas ceremonii zwrócił się do mnie i powiedział: „Znaleźliśmy dom”.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Barb Hudson
Zostałem ochrzczony kilka miesięcy później - tylko dla siebie. Powiedziałem Aaronowi, że czuję, że część mnie, którą zawsze tłumiłem, w końcu została uwolniona. „Czekałem 22 lata, aż to powiesz” - odpowiedział.
marząc o śmierci bliskiej osoby
Dzisiaj nie zawsze chodzimy do kościoła w niedziele, ale jeśli tego nie robimy, spędzamy dzień na czytaniu Biblii lub po prostu będąc razem. To dzień poświęcony nam i naszej rodzinie, kiedy nic innego nie może stanąć na przeszkodzie.
Patrząc wstecz, zdaję sobie sprawę, że żyłem w oparciu o to, czego oczekiwali ode mnie inni ludzie. Kiedy zostałem chrześcijaninem, zdałem sobie sprawę, że nikt inny nie ma znaczenia i że powinienem żyć dla Boga, dla siebie i dla męża.
Oddałem się Chrystusowi. I to wzmocniło moje małżeństwo, ponieważ tak duża część chrześcijaństwa skupia się na spojrzeniu poza siebie. Obecnie podążamy za znacznie bardziej biblijnym podejściem do małżeństwa. Rozmawiamy o naszych mocnych i słabych stronach. Przyjął bardziej tradycyjną rolę męską, a ja przyjąłem bardziej tradycyjną rolę żeńską. Teraz wzajemnie się uzupełniamy, zamiast działać przeciwko sobie.
W końcu zebraliśmy się jako zespół. Mamy te same cele. Jesteśmy zgodni z naszymi przekonaniami i tym, co chcemy osiągnąć w życiu. I po raz pierwszy w życiu małżeńskim czuję, że jesteśmy tym, kim mieliśmy być.
Więcej prawdziwych opowieści o małżeństwie znajdziesz na stronie Ożeniłem się z młodszą kobietą. Oto dlaczego tego żałuję .
Ten esej został zredagowany i skondensowany dla jasności .
Aby odkryć więcej niesamowitych sekretów, jak żyć jak najlepiej, Kliknij tutaj aby śledzić nas na Instagramie!
