Wszystko zaczęło się na boisku do krykieta w Australii ponad trzy dekady temu. Trzynastoletni Hugh Jackman, znany również jako „Kije”, ponieważ miał wszystkie kończyny, grał w slip - pozycję, która stawia gracza bardzo blisko pałkarza. (W przypadku amerykańskiego odpowiednika w sporcie wyobraź sobie kogoś, kto kuca bez sprzętu ochronnego obok łapacza baseballowego). Musisz wykonywać ułamkowe, odruchowe chwyty. I bum, przyszła piłka. Po jego prawej stronie. Musiał sięgnąć. Poszedł w górę.
Patyki nie pamięta reszty.
„Zemdlałem, ponieważ wyrwałem wszystkie mięśnie przyczepione do lewej dolnej części kręgosłupa”.
Do tego momentu młody Hugh urósł o 11 cali w poprzednim roku. Był samozwańczym słupem fasoli. Jego kręgosłup i nogi wyrosły w okresie dojrzewania, a mięśnie i ścięgna nie zdążyły nadrobić zaległości. Zasadniczo były mocno rozciągnięte i sięgnięcie po tę piłkę rozdarło je.
Dobra wiadomość: złapał.
Oprócz mięśni i kości mężczyzna jest niczym innym jak zbiorem doświadczeń. Nasze doświadczenia wymuszają akcję, reakcję. Powodują ból i śmiech. Pozostawiają w naszych umysłach głębokie, zalane pamięcią bruzdy, miejsca, do których wracamy, gdy próbujemy nadać sens nowym sytuacjom. W końcu, podobnie jak życie prehistoryczne staje się ostatecznie paliwem kopalnym, pozostaje nam (miejmy nadzieję) coś cennego: mądrość.
Lekcja 1: Sprawność fizyczna zaczyna się u podstaw
Hugh Jackman ma pewne wspomnienia. Dobry i zły. Bolesne i zabawne. Zrobili z niego człowieka, jakim jest dzisiaj i jest powód, dla którego nie oddałby nikomu z nich. Na przykład ten haczyk na krykieta. Brzmi bolesnie, ale prawie nie zmienia życia, prawda? Cóż, pod wieloma względami ta chwila pomogła Hugh Jackmanowi zostać aktorem. I światowej klasy tancerka. I mężczyzna, który w czwartej dekadzie jest silniejszy i sprawniejszy niż ktokolwiek, kogo znasz, a który jest o połowę młodszy.
„Spędziłem około 10 dni leżąc w łóżku [po złowieniu]” - mówi. „Przez kilka lat miałem złe plecy. Musiałem zrobić dużo fizjoterapii. W tamtym czasie nie mogłem zrozumieć, dlaczego terapeuci kazali mi dużo pracować nad żołądkiem ”.
Było to na długo przed tym, zanim słowo „rdzeń” stało się modne. Ale Jackman musiał powoli pielęgnować cały swój rdzeń do zdrowia i do dostatecznie dobrego stanu, aby podtrzymywać plecy - w zasadzie na zawsze. Od tamtej pory kondycjonowanie brzucha było dla niego priorytetem i podstawą treningu każdej fizycznej roli, jaką kiedykolwiek podjął - od grania w Wolverine'a w X Men filmy do roli Jeana Valjeana w Nędznicy, Mówi, że prawdopodobnie najtrudniejsza na ekranie transformacja, jaką kiedykolwiek musiał dokonać.
marzę o Jezusie
„Moja przemiana obejmuje około 30 lat. Na początku moja postać zostaje zwolniona z więzienia, które w zasadzie było obozem pracy. Jest wychudzony, ale znany ze swojej siły. Byłem więc tak szczupły i silny, jak myślę, że kiedykolwiek byłem. Miałem zapadnięte policzki, ten ziemisty wygląd. Następnie w ciągu kilku tygodni podczas kręcenia historia skacze o 9 lat. Jestem burmistrzem miasta i jestem bogaty, więc musiałem zmienić swój wygląd. Tak więc zajęło mi to około 3 miesięcy, zanim doszedłem do tego stanu, aby zostać skazanym, a potem podczas 3 miesięcy strzelaniny jadłem bez przerwy i kiedy skończyliśmy, byłem o 30 funtów cięższy. To zgadza się z tym, gdzie muszę być dla Wolverine'a.
Jackman dokonał jakiejś fizycznej transformacji dla praktycznie każdego filmu, z którego zrobił X Men do Darrena Aronofsky'ego Fontanna do filmu o robo-boksie Prawdziwa stal. A wszystko zaczęło się od pracy nad mięśniami brzucha.
„Fizycznie ten haczyk bardzo się dla mnie zmienił. Czuję, że miałem przewagę. Na dłuższą metę uczyniło mnie bardziej atletycznym. I to sprawiło, że bardzo wcześnie zrozumiałem, że potrzebujesz mocnego rdzenia, aby chronić swoje plecy.
Jako młody człowiek z chorymi plecami, Jackman był zmuszony stać się pasjonatem fitnessu. I gdzie indziej niż siłownia mógłby skończyć pracę pasjonata fitnessu, zwłaszcza gdy próbuje zarobić wystarczająco dużo pieniędzy, aby zapłacić za lekcje aktorstwa? Dziesięć lat po kontuzji Jackman pracował w klubie fitness w Sydney, kiedy wydarzyło się coś nieoczekiwanego i zmieniło jego życie.
Lekcja 2: Wiedz, kiedy nie jesteś gotowy
„Pracowałem w recepcji tej sali gimnastycznej zwanej Physical Factory. Rozdałem ludziom klucze do szafek, ręczniki. Zapisywałem ludzi i oprowadzałem po siłowni. Więc ta kobieta weszła. Była bardzo żywa. Oprowadziłem ją, a ona powiedziała: „Chcę dołączyć”. Powiedziałem: „Wspaniałe. Czy chciałbyś mieć członkostwo na 3, 6 lub 12 miesięcy? W tym momencie patrzy na mnie, wzdycha i mówi „O mój Boże”. A ja na to: „Co?” A ona na to: „Chcę tylko, żebyś wiedział, jestem białą wiedźmą i widzę różne rzeczy. I zostaniesz wielką międzynarodową gwiazdą. ''
przerażające gry do grania na nocach
Jackman chichocze z tego. Odpowiedziałem: „Riiight. Czy to było członkostwo trwające 3, 6 lub 12 miesięcy? Myślałem, że straciła swój rocker. Więc zapisuję ją i nazywa się Annie Semler. I powiedziałem, jakikolwiek związek z Deanem Semlerem, który dosłownie właśnie zdobył Oscara za najlepsze zdjęcia Tańczy z wilkami. Powiedziała: „Tak, to mój mąż”. Zapisała imię tej kobiety, Penny Williams. Powiedziała: „Jest agentką w Sydney. Zadzwonisz do niej jutro, sprawy potoczą się bardzo, bardzo szybko i będziesz musiał po prostu to zrobić.
W tym czasie Jackman był przez kilka miesięcy na kursie aktorskim, patrząc wstecz, jako pierwszy przyznaje, że nic nie wiedział. „Wiedziałem, kim jest agent, ale nigdy nie myślałem, że go mam. Więc następnego dnia spotykam się z agentem. A ona mówi: „Chciałabym się z tobą zmierzyć”. A ja powiedziałem: „Nie chcesz, żebym wygłosił monolog czy coś takiego? Skąd wiesz, czy potrafię działać? A ona śmieje się ze mnie i mówi: „Nie martw się, wiem. Wysyłam cię jutro na przesłuchanie. Myślę: `` Przesłuchanie, to niewiarygodne ''.
Następnego dnia Jackman próbował zagrać w australijskim programie „Sąsiedzi”, nocnej telenoweli, która była również punktem startowym dla Guya Pearce'a i Kylie Minogue. Na dole była to instytucja. - Więc mam przesłuchanie. . . i zdobądź część! Kiedy słyszę wiadomości, myślę tylko o tej białej wiedźmie, Annie Semler, wszystko potoczy się bardzo szybko. Tutaj głos Jackmana zmienia się w konspiracyjny. - Przyznaję, że czułam się trochę nieswojo. Na przykład wkroczyłem tutaj do królestwa. Jeśli kogoś zdenerwuję, czy zdenerwuję duchy? I robi się dziwniej. Tego samego dnia zaproponowano mi miejsce w bardzo prestiżowej szkole teatralnej ”.
Teraz miał przed sobą poważny wybór: doświadczenie w świecie rzeczywistym w dużym programie telewizyjnym? A może ciężki, bardzo potrzebny dramatyczny trening (aw głębi jego umysłu, być może rozgniewanie duchów)? - Dręczyłem się. Ale zdecydowałem się pójść do szkoły teatralnej. Natychmiast zadzwoniłem do Annie, ponieważ nie wiedziałem, co się stanie. Powiedziałem: przepraszam, nie posłuchałem twojej rady. A ona odpowiedziała: „Nie, nie, nie. Nie powiedziałem, co się wydarzy. Powiedziałem, że dużo się wydarzy. Dokonałeś absolutnie doskonałego wyboru.
On się śmieje. - Muszę ci powiedzieć, że byłem w Pine-wood Studios w zeszłym tygodniu i była tam Annie Semler. Annie zawsze sprawdza moją aurę, ilekroć mnie widzi. I to jest szalone, ale prawie wszystko, co mi powiedziała, się spełniło.
Kilka lat później, pracując nad „Correlli”, innym australijskim programem telewizyjnym, Jackman poznał aktorkę Deborra-Lee Furness, która była już gwiazdą Down Under. Pobrali się w 1996 roku.
Lekcja 3: Najpierw priorytety
„Kiedy poślubiłem Deb, nigdy nie zapomnę kazania, który wygłosił kazanie. To było bardzo szybkie. Jedno z najlepszych kazań, jakie kiedykolwiek słyszałem. Powiedział: „Słuchajcie, wszyscy tu jesteście. Powiem ci tylko jedną małą radę na temat małżeństwa. Nic więcej nie powiem dzisiaj, ale posłuchaj tego. W każdym momencie twojego małżeństwa będą chwile trudności, podejmowanie decyzji lub jakiś kryzys. W takich chwilach zadaj sobie jedno pytanie: „Czy to dobrze, czy źle dla mojego małżeństwa?” Jeśli to dobrze, zrób to. Jeśli jest źle, nie robisz tego.
„To mi naprawdę utkwiło” - mówi Jackman. „To jest coś, czego Deb i ja zawsze przestrzegaliśmy, a teraz dotyczy to również naszych dzieci. W pewnym momencie trzeba coś poświęcić. Ze względu na moje wychowanie zawsze skupiałem się na rodzinie. Nie zawsze mi się to udaje. Ale jeśli zadaję sobie to pytanie, odpowiedź jest zwykle dość prosta.
Jackman ma dwoje adoptowanych dzieci - Oscara, 16 lat i Avę, 11 lat. Był najmłodszym z pięciorga rodzeństwa dorastającego w Australii. Zostanie ojcem pomogło mu lepiej zrozumieć wstrząsające życie wydarzenie, które wydarzyło się w przypadku jego własnych rodziców niż 30 lat temu.
znaczenie tatuaży wron
Lekcja 4: Wszyscy rodzice są amatorami
„Mój przyjaciel ma 12-letniego syna, a dzieciak krzyczy na swojego tatę:„ Nienawidzę cię, jesteś najgorszym tatą w historii świata! ”. A mój przyjaciel w odpowiedzi krzyczy: „Cóż, to pierwszy raz, kiedy to zrobiłem i nic nie wiem!”. A dzieciak zatrzymuje się i mówi: „Och” - śmieje się Jackman. - Wspaniałe chwile w rodzicielstwie, prawda?
Rodzicielstwo to wielka sprawa dla Jackmana. Jego matka opuściła rodzinę, gdy miał 8 lat, przeprowadzając się do Anglii i pozostawiając ojca Jackmana i jego czwórkę rodzeństwa. Kiedy dorastał, miał z tego powodu głębokie urazy. „Tego rodzaju doświadczenie zmienia cię na wiele sposobów. Jestem całkiem niezależną osobą i musiałam nią być. Jako chłopiec i dorastając, musiałem uważać na siebie. A teraz jestem bardzo zorientowany na rodzinę. To duży priorytet w moim życiu ”.
Podobnie jak wielu ojców po raz pierwszy, Jackman odkrył, że jego rodzice byli po prostu ludźmi, którzy robili wszystko, co mogli, z tym, co mieli. „W momencie narodzin dziecka zdajesz sobie sprawę, że nikt nic nie wie. Nikt nie chodzi na zajęcia. Po prostu masz dziecko. Możesz przeczytać wszystkie książki, które lubisz, ale niestety żadne z naszych dzieci nie przeczytało książek, więc ich to nie obchodzi. Po prostu zmyślasz to na bieżąco.
W rezultacie „gdy się starzejesz, masz więcej szacunku i empatii dla swoich rodziców. Mam z nimi wspaniałe relacje”.
Lekcja 5: Jeśli jest źle, to źle
To hollywoodzki truizm, że Hugh Jackman jest jednym z najmilszych facetów w branży, a bycie miłym to cecha zaszczepiona w nim przez ojca. Ale dla każdego mężczyzny wychowanego, by szanować otaczających go ludzi, wiedza, kiedy się dogadać, a kiedy zająć stanowisko, może być trudna.
„Nigdy nie słyszałem, żeby mój tata o kimkolwiek mówił brzydko” - mówi. „Zawsze trzyma swoje emocje na wodzy i jest prawdziwym dżentelmenem. Uczono mnie, że utrata go to pobłażanie, samolubny akt. I kilka razy zgubiłem to na planie.
'Na pierwszym X Men, wynajęli tych gości z Hongkongu do nakręcenia określonej sekwencji walki. Ci goście byli szybcy. Wiedzieli dokładnie, czego chcą i robiliśmy około 33 setów dziennie, co jest niewiarygodne ”. W pewnym momencie Jackman jako Wolverine - noszący w tej sekwencji prawdziwe metalowe pazury - musiał przeciąć odcinek ogrodzenia z siatki, który rzucił w niego Mystique (Rebecca Romijn). Ogrodzenie było „odrywaną” podporą, którą miał przedrzeć, łącznie z twardym gumowym prętem na dole. Więc cięcie było bardzo realne.
„Teraz już mówiłem:„ Chłopaki, jesteśmy przemęczeni, chcę poćwiczyć ”. Mówią: „Mamy tylko jedno ogrodzenie, będzie dobrze”. A ja na to: „A co z tym ostatnim taktem, jak mam go przeciąć?” A oni mówią: będzie dobrze. Nie miałem żadnego wpływu, więc nikt mnie nie słuchał. Ale instynktownie wiedziałem, że coś jest nie tak.
Kiedy wezwali akcję, podwójny kaskader Rebeki Romijn zaatakował Jackmana ogrodzeniem. - Kiedy do mnie podchodzi, upada do przodu, a kiedy przecinam płot, po prostu nie trafiłam jej w oczy. Uniosłem rękę, a czubek mojej dłoni trafił prosto w jej podbródek i strącił ją.
słodkie rzeczy, które możesz powiedzieć swojemu chłopakowi
Jackman chichocze na to wspomnienie - teraz. - Mogę śmiało powiedzieć, że to był jedyny raz, kiedy uderzyłem dziewczynę w twarz - i ją znokautowałem. Ale wtedy był to szokujący moment. Po prostu poczułem tę falę zażenowania, złości i upokorzenia. Byłem w połowie zły na siebie, w połowie zły na tych facetów, i przegrałem. Właśnie to zgubiłem. Krzyczę i krzyczę: „To jest godzina amatorska!”. i odszedłem.
Jackman zatrzymuje się. „Ta chwila była całkowicie pobłażliwa i dotyczyła mnie. Całkowicie samolubny. I właśnie z tego powodu czułam się źle. Więc tego dnia wiele się nauczyłem. Film jest ważny. Ważniejsi są ludzie, którzy kręcą film ”.
Od tego czasu Jackman rezerwuje swoje wybuchy na sceny szaleństwa Wolverine'a. Dla wszystkich to profesjonalizm i sympatia. Ale tego dnia nauczył się czegoś innego: kiedy twój żołądek mówi ci, że coś jest nie tak, mów głośno i szybko.
W jednej scenie z jego filmu z 2001 roku Kate i Leopold, Postać Jackmana, XIX-wiecznego podróżnika w czasie, galopowałaby na koniu przez współczesny Central Park. Jackman wzdrygnął się. Powiedziałem: „Nie robię tego wyczynu”. A oni mówią: „Co masz na myśli? Po prostu spędziliśmy godzinę i 15 minut, przygotowując go ”. Powiedziałem: „Nie czuję się z tym dobrze. Prosisz mnie, żebym jeździł konno po tych metalowych kratach i mokrym bruku. Nie jestem wystarczająco dobrym jeźdźcem, by pomóc koniowi, jeśli się ześlizgnie. Byli szaleni i kazali mi to zrobić.
- A oto mój sobowtór wstał - a jest doświadczonym jeźdźcem - i koń się ślizga. Mój sobowtór był w stanie zeskoczyć i na szczęście z koniem wszystko w porządku. Ale prawdopodobnie zabiłbym siebie i konia.
Wiedząc, kiedy się powstrzymać: to lekcja, która zaoszczędziłaby 13-letniemu słupowi fasoli wiele bólu. Ale to nie zbudowałoby człowieka, jakim jest dziś Hugh Jackman.
Aby uzyskać więcej niesamowitych porad, jak żyć mądrzej, wyglądać lepiej, czuć się młodziej i grać mocniej, zarejestruj się w naszym biuletyn - dostarczany codziennie!
