Pół wieku temu można było spokojnie założyć, że wszyscy w Twoim mieście mają ten sam numer kierunkowy. W rzeczywistości nawet 20 lat temu w wielu miejscach uzyskanie numeru telefonu było siedmiocyfrową sprawą. Jednak w dzisiejszych czasach numer Twojego sąsiada może mieć zupełnie inny numer kierunkowy niż Twój, mimo że został przypisany w tym samym miejscu.
Jeśli więc ty i twój sąsiad macie ten sam kod pocztowy, dlaczego nie zgadzają się również wasze numery kierunkowe? W 1947 roku, kiedy NAS. populacja był mniej więcej w połowie tym, czym jest teraz, AT&T i Bell System opracowały system nazwany North American Numbering Plan. W ramach NANP trzycyfrowe przedrostki zostały przypisane do określonych obszarów geograficznych. Zaczęło się od grupy 86 obszarów planu numeracji lub NPA.
Dwadzieścia lat po przyjęciu NANP Stany Zjednoczone i ich terytoria miały 129 NPA. Jednak ze względu na trzycyfrową długość każdy numer kierunkowy może obsługiwać tylko niecałe osiem milionów abonentów. Oznacza to, że wiele głównych obszarów metropolitalnych, takich jak Nowy Jork i Los Angeles, miało zbyt wielu mieszkańców, aby można było je objąć jednym numerem kierunkowym. Jest to również powód, dla którego główne numery kierunkowe Nowego Jorku i Los Angeles - odpowiednio 212 i 213 - są tak blisko siebie. Przekazanie tych numerów kierunkowych klientom z dwóch obszarów metropolitalnych, do których najczęściej dzwonili, oznaczało mniej pracy dla telefonów z tarczowym wybieraniem numerów. Obszary o niższej gęstości zaludnienia miały tendencję do otrzymywania liczb, które wymagały kilku obrotów obyczajowych.
Jednak nie tylko wzrost liczby ludności sprawił, że pojedyncze numery kierunkowe były niewystarczające. W miarę rozpowszechniania się faksów, pagerów i telefonów komórkowych po prostu zabrakło numerów telefonów do przypisania do jednego numeru kierunkowego. Oznaczało to, że Twój telefon domowy i faks w lokalnym kserokopiarce mogą mieć ten sam numer kierunkowy, ale Ty i Twój sąsiad może nie.
Obecnie prawdopodobieństwo, że Ty i Twój sąsiad będziecie mieć wspólny numer kierunkowy, jest teraz niższe niż kiedykolwiek. Według CDC , procent amerykańskich domów, w których nie ma telefonu stacjonarnego, przewyższa liczbę tych, którzy je mają. W rzeczywistości, podczas gdy mniej niż 50 procent domów w USA nadal ma telefon stacjonarny, 95 procent Amerykanów posiadać telefon komórkowy .
Dzięki ustawie Prawo telekomunikacyjne z 1996 r. Nie musisz już rejestrować się na nowy numer komórki podczas przeprowadzki. Oznacza to, że numer twojego sąsiada może mieć inny numer kierunkowy i mógł być nawet przypisany do wielu stanów i tysięcy mil stąd. Na szczęście, jeśli uważasz, że Twój telefon zabiera dużo czasu, który można lepiej wykorzystać, te 11 łatwych sposobów na pokonanie uzależnienia od smartfonów ułatwiają cyfrowy detoks.
Aby odkryć więcej niesamowitych sekretów, jak żyć jak najlepiej, Kliknij tutaj aby zapisać się do naszego DARMOWEGO codziennego biuletynu !
