To dziwne, niepokojące uczucie. Widzisz domowe nagrania wideo przedstawiające siebie jako 2-latka, biegającego dookoła, śmiejącego się i odkrywającego świat. Przyjaciele twoich rodziców opowiadają historie o niektórych zabawnych rzeczach, które powiedziałeś lub zrobiłeś - o ważnych wydarzeniach, takich jak twój pierwszy krok, twoje pierwsze słowo, twoja pierwsza blizna. Wiesz, że wchodziłeś w interakcję z otaczającym Cię światem, a jednak nic z tego nie pamiętasz.
Bardzo niewielu dorosłych pamięta cokolwiek, co im się przydarzyło przed ukończeniem 3 lat, ale dopiero niedawno naukowcy naprawdę zaczęli rozumieć, dlaczego tak się dzieje.
W latach dwudziestych Freud ukuł termin „amnezja dziecięca”, aby opisać dziwne zjawisko utraty wspomnień z dzieciństwa w wieku dorosłym. Jego teoria głosiła, że tłumimy nasze najwcześniejsze wspomnienia z powodu ich niepokojącej treści seksualnej, ponieważ to cały jego sposób działania. Chociaż niektórzy zgadzają się z tą hipotezą, ostatnie kilkadziesiąt lat przyniosło inny wniosek, w dużej mierze dzięki kilku badaniom prowadzonym przez Patricię J. Bauer, profesor psychologii z Emory University i ekspert w dziedzinie rozwoju poznawczego dzieci.
W jednym z przełomowych badań z 2005 roku naukowcy rozmawiali z trzylatkami i ich matkami o ważnych wydarzeniach z życia ich malucha, a następnie poprosili o przypomnienie tych wydarzeń w wieku 5, 6, 7, 8 i 9 lat. W wieku 6 i 7 lat dzieci zapamiętały 60% lub więcej wydarzeń z wczesnego okresu życia, podczas gdy 8 i 9-latki mniej niż 40% tych wydarzeń. W badaniach przyjęto przekonanie, że 7 to wiek, w którym nasze wspomnienia z dzieciństwa zaczynają blaknąć, gdy przygotowujemy się do dojrzewania. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Najważniejsze epoki twojego życia. )
Eksperymenty doprowadziły również Bauera i innych naukowców do wniosku, że dzieciom w wieku poniżej 3 lat po prostu brakuje złożonej architektury neuronowej wymaganej do zachowania wspomnień, co stało się cudownie znane jako „teoria makaronu” pamięci.
- Porównuję pamięć do durszlaka - powiedział Bauer. „Jeśli gotujesz fettucine, makaron pozostaje w środku. Ale jeśli gotujesz orzo, przechodzi przez otwory. Niedojrzały mózg jest bardzo podobny do durszlaka z dużymi dziurami, a małe wspomnienia są jak orzo. W miarę starzenia się, albo stajesz się większy makaron, albo siatka z mniejszymi dziurkami.
Bauer i jej zespół również wysnuli teorię, że jednym z powodów, dla których te wczesne wspomnienia są tak trudne do utrzymania, jest to, że bez jakiejkolwiek percepcji czasu, a nawet naszej tożsamości, brakuje im niezbędnego kontekstu.
Ale inną częścią problemu jest to, że wspomnienia z wczesnego dzieciństwa są również szalenie niewiarygodne. W swoich badaniach Elizabeth Loftus, psycholog poznawczy i ekspert od ludzkiej pamięci, odkryła, że wiele z naszych wczesnych wspomnień jest w rzeczywistości fałszywych. W 1991 roku przeprowadziła badanie, w którym ochotnikom przedstawiono serię opowieści o ich dzieciństwie. Bez ich wiedzy jedna z tych historii, o zgubieniu się w centrum handlowym, była w rzeczywistości nieprawdą. Pomimo tego, że nigdy się to nie wydarzyło, wolontariusze twierdzili, że wspominają to doświadczenie.
Inne badania wykazały również, że historie, które opowiada nam nasza matka, często mogą się objawiać, są fałszywymi wspomnieniami, podobnie jak sny i fantazje. Być może dlatego w wieku 7 lat tracimy tyle wspomnień, żeby odpuścić sobie dzieciństwo.
Aby poznać świetne sposoby na poprawę własnej zapamiętywania, zajrzyj na stronę 20 prostych sposobów na poprawę pamięci .
Aby odkryć więcej niesamowitych sekretów, jak żyć jak najlepiej, Kliknij tutaj aby zapisać się do naszego DARMOWEGO codziennego biuletynu !
co to znaczy, że marzysz o rybach
