Tragiczna strata Kate Spade i Anthony Bourdain ten tydzień był bolesnym przypomnieniem faktu, że nawet ludzie, którzy odnoszą sukcesy i wydają się mieć nieskończenie godne pozazdroszczenia życie, mogą być narażeni na ryzyko samobójstwa. W rzeczywistości wysoko zarabiające osoby w średnim wieku, takie jak Spade i Bourdain są jedną z najbardziej dotkniętych chorobą grup demograficznych który pochłania 45 000 Amerykanów każdego roku.
Dlatego tak ważne jest, że wiele celebrytów zgłosiło się, aby podzielić się tym, jak radzą sobie z własnymi mrocznymi myślami. Dwayne The Rock Johnson Niedawno otworzył się na temat własnej walki z depresją udowadniając, że nie ma nic „niemęskiego” w wyrażaniu uczucia smutku. Ryan Reynolds niedawno ujawnił, że jego optymistyczna, komiczna osobowość jest mechanizm samoobrony w przypadku niektórych bardzo poważnych problemów lękowych . James Marsden mówił o tym, jak ważne jest, aby nie dusić swoich uczuć . I w wywiadzie dla Best Life , 13 Powód aktor Rossa Butlera , który gra w hicie serialu, który bezpośrednio dotyczy samobójstw nastolatków, podzielił się tym, jak przezwycięża uczucie samotności i strachu.
Chodzi o to, że każdy, bez względu na to, jak jasne i błyszczące może wyglądać ich życie z zewnątrz, zmaga się z tymi problemami. Gdy ludzie zmagali się z wiadomościami o Bourdain, celebryci zabrali się na Twittera, aby podzielić się hołdami o szefie kuchni-celebrytach i opublikuj numer National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255. Na Reddicie , który w rzeczywistości oferuje wiele wsparcia osobom cierpiącym na depresję , użytkownicy udostępnili swoje ulubione wideo Bourdain , który naprawdę uchwycił jego hojność, humor, dowcip i umiejętność dostrzegania piękna w zwykłych rzeczach.
DO rozwinęło się megathread zapobiegania samobójstwom , zapraszając ludzi, którzy byli na skraju samobójstwa, do podzielenia się tym, co sprawiło, że zmienili zdanie. Możesz przeczytać niektóre historie zebrane z tego wątku poniżej. W końcu możemy Ci o tym opowiedzieć 12 znaków ostrzegających o samobójstwie ukrytych na widoku i wiele W jaki sposób Twoi bliscy mogą ukrywać swoją depresję, ale nic nie przypomina słuchania od ludzi, którzy byli na skraju otchłani i znaleźli drogę powrotną.
1 Tworzenie planów na jutro
Shutterstock
„Jestem matką malucha, który zmarł na raka. Nikt nie może nic zrobić, aby powstrzymać mnie przed samobójstwem - poza słuchaniem i obecnością. Nie skontaktowałem się z nikim. Samobójstwo oznacza, że chcesz umrzeć - nikt nie mógł mnie od tego odwieść. Moja rodzina wiedziała, że walczę i obserwowali mnie na zmianę. Kupili mi moje ulubione potrawy, przez tygodnie oglądali ze mną Drag Race Ru Paula (serio… z jakiegoś powodu to była jedyna rzecz, jaką mogłem oglądać). Słuchali mnie. płakał i nie próbował dawać mi rozwiązań. Po prostu powiedzieli „Wiem”. Mieliśmy hasło - ziemniak. Jeśli powiedziałem ziemniak, oznaczało to, że potrzebuję kogoś, kto byłby przy mnie fizycznie obecny ... szybko. Zawsze był plan na następny dzień… „Jutro zjemy lunch w tym meksykańskim lokalu, dobrze?”. - Jutro poszukajmy specjalnego markera ogrodowego dla Milesa. Myślę, że to była duża część tego - posiadanie planu na następny dzień oznaczało, że musiałem iść dalej. Od śmierci mojego 3-latka minęły prawie cztery miesiące, a ja nadal żyję ”.
co to znaczy marzyć o rybach
2 Rozpraszacze
Shutterstock
- Straciłem syna o imieniu Miles. Miał tydzień. To było nagłe. Jednego dnia był zdrowy, zaróżowiony i wrzeszczał, a następnego był siny i miał zatrzymanie akcji serca. Miał skończyć dziesięć lat 2 lipca. Moim „jedynym programem, który mogę oglądać” był okropny program randkowy „Next” w MTV. Tej nocy, kiedy zmarł, mój mąż (ówczesny chłopak) i ja siedzieliśmy w pokoju hotelowym (ponieważ nie mogliśmy wrócić do domu i zmierzyć się z jego sprawami) i całą noc graliśmy w kooperacyjną grę planszową. Robiliśmy przerwy, żeby płakać i krzyczeć, a potem graliśmy dalej. Ta głupia gra utrzymywała mnie przy życiu, jestem tego pewien. Musiałem też zawsze mieć plan na jutro. Nawet jeśli to właśnie miałem zamiar zjeść na śniadanie. Były dni, kiedy płakałem tak mocno, że myślałem, że sam płacz mnie zabije. Musiałem się zmusić, żeby przestać, pewien, że dosłownie umrę z powodu złamanego serca… Jestem już prawie dekadę, a niektóre dni nadal nie mogę uwierzyć, że jestem członkiem tego klubu ”.
3 Myślenie o samobójstwie jako działaniu
„Próbowałem popełnić samobójstwo w wieku 19 lat. Myślę, że najtrudniejszą rzeczą do zrozumienia dla osób, które nie mają skłonności samobójczych, jest to, że wielu ludzi o skłonnościach samobójczych nie chce się zabić, po prostu chcą przestać istnieć. a branie tabletek było niezwykle trudne i jedyne, o czym myślałem przez cały czas, to że byłoby o wiele łatwiej, gdybym mógł po prostu zasnąć i nigdy się nie obudzić. To było straszny pomyśleć, że potencjalnie się zabijam, podczas gdy śmierć, nad którą nie mogłem kontrolować lub nad którą miałem mniej kontroli, po prostu… się wydarzyła. Następnie należy wziąć pod uwagę wszystkich i wszystko inne. Wiele razy przyłapałam się też na tym, że marzyłam o tym, by cały świat się skończył, abym mógł przestać istnieć, ale wtedy ani ja, ani moi bliscy nie musielibyśmy radzić sobie z bólem ani przegapić dobrego życia. artykułować w wieku 19 lat. Tak właśnie czuje się wielu ludzi w depresji ”.
4 Nie boisz się przyznać, że popełniłeś błąd
„Pracuję nad kontrolą trucizn. Jednym z naszych głównych zadań jest udzielanie porad szpitalom opiekującym się pacjentami, którzy przedawkowali. Nigdy nie zapomnę jednej nastolatki, która przedawkowała tylenol i najwyraźniej wkrótce potem tego żałował, ale bałam się komukolwiek o tym powiedzieć. Nie powiedziała nikomu wcześniej niż 3 dni później. Weszła na ostry dyżur, rozbudzona, rozmawiając i zmarła czekając na przeszczep wątroby. Zostawiła rodzinę ze złamanym sercem i więcej przyjaciół, niż przypuszczała, że ma. Jeśli przyjdziesz do szpitala w ciągu kilku godzin od zażycia pigułek, można to naprawić. Nie bój się uzyskać pomocy, której potrzebujesz ”.
najlepsze rzeczy do pokoju w akademiku
5 psów
`` W 2015 roku byłem świeżo po cudownym miesiącu miodowym z moją niesamowitą żoną, kiedy doszedłem trochę nisko. Jestem maniakalno-depresyjny i przyzwyczajony do wzlotów i upadków, ale to dołek nie odeszło. Myślałem, że jestem silniejszy niż moja depresja, ale po prostu trwała. Po około 6 miesiącach mój małżonek ledwo mógł się tam zatrzymać i spędzał dużo czasu u jej matki w innym mieście, ponieważ… zatracałem się. Tego roku w Boże Narodzenie żona była na uroczystości rodzinnej, siedziałem sam w naszej sypialni dla gości i trzymałem w ręku 9mm. Walczyłem, płakałem i byłem zły, a… koszmar rozwijał się w mojej głowie. Nie mogłem tego jednak zrobić. Wpuściłem psa, a on wskoczył na mnie i lizał mnie i machał ogonem, więc posiedziałem z nim chwilę i odłożyłem broń. Obiecałem mojej żonie, że spróbuję wprowadzić zmiany niezbędne do wyzdrowienia i szybko do przodu, do dzisiaj jesteśmy w połowie jej ciąży z naszą pierwszą! To chłopiec! Jestem bardzo aktywna fizycznie i mam coś do zrobienia, a teraz przychodzi syn, który zasługuje na wspaniałą grupę rodziców. Moja żona jest niesamowita i utknęła ze mną w czasach, w których bym siebie zostawił… Robiła, co mogła, kiedy mogła, biorąc pod uwagę, jak bardzo odpychałem wszystkich w tym czasie. Nigdy nie mogę jej odwdzięczyć się za to, że była wobec mnie lojalna, kiedy uważam, że nie zasługiwałam na lojalność, mam tylko nadzieję, że dam jej i mojemu synowi najlepszego męża i tatę na resztę naszego życia. W tamtym czasie planowałem sprawić, by wszyscy mnie nienawidzili, aby nikt nie tęsknił za mną, kiedy w końcu się zabiję. To był ciemny wzór, który sprawił, że straciłem to, kim jestem. Jestem dziś inną osobą i nauczyłem się rozpoznawać znaki i nie ignorować moich „małych dołków”. Nigdy nie przegapię okazji, by powiedzieć żonie, jaka jest cudowna. Dodałem również część aktywną fizycznie, ponieważ powrót do formy i fizyczne zmęczenie jest dla mnie osobiście niezwykle terapeutyczne ”.
6 Uświadomienie sobie, że ludzie Cię kochają
„Kiedy byłem nastolatkiem, miałem poważne problemy z depresją i lękiem, które prowadziły do bardzo autodestrukcyjnych zachowań. Wiele razy wyobrażałem sobie, że się zabiję i pewnej nocy postanowiłem to zrobić. Wróciłem do domu pijany i smutny, i zacząłem się ciąć, co było jedną z moich metod radzenia sobie z emocjami. Siedziałem w łóżku płacząc, próbując znaleźć odwagę, by ciąć głębiej i zakończyć to. Wtedy mój pies Snoopy wskoczył na łóżko i położył głowę na moich kolanach. Dzięki niemu zdałem sobie sprawę, że po prostu nie mogę tego zrobić jemu lub moim rodzicom i przyjaciołom. Tej nocy uratował mi życie. Następnego dnia postanowiłam otworzyć się przed rodzicami i poprosić ich o pomoc, co było ogromnym krokiem naprzód. Czasami wystarczy przypomnienie, że ktoś cię kocha i pomoże ci zacząć pokochać siebie ”.
7 Poważnie, choć psy
„Kupiłem psa. Mam bardzo zajęte życie, więc ludzie pytają mnie, czy żałuję jej posiadania, ponieważ wszystkie psy są wymagające. Muszę spacerować z nią kilka razy dziennie, karmić ją, zapewniać rozrywkę, sprzątać po niej, usuwać sierść psa ze wszystkiego, łącznie ze mną, dzięki niekończącym się zapasom wałków do kłaczków. Nie żałuję tego. Mam ją w jednym celu, o którym im nie powiem. Ponieważ jestem samotny. Ponieważ kiedy jestem najbardziej samotny, nie mam nikogo, do kogo mógłbym się zwrócić, nikogo, kto mógłby iść zobaczyć, porozmawiać, pomimo moich najlepszych starań. Mam ją, bo wiem, że gdybym umarł, coś by za mną tęskniło, więc nie mogę jej zostawić.
8 Również koty
„Mam teraz 2 na 2 próby samobójcze, kiedy mój kot powstrzymuje mnie. Tylko jej gapienie się i miauczenie. Zawsze miej w pobliżu coś lub kogoś, kto może cię uratować. Inny użytkownik napisał również: „W 2012 roku straciłem prawie wszystko: moją pracę, żonę, przyjaciół i wyalienowaliśmy moją rodzinę. Pewnego razu byłem blisko. Wszystko było gotowe, poza tym, że nie wiedziałem, co zrobić dla moich kotów. Musiałem się upewnić, że są pod opieką. Im więcej o tym myślałem, tym bardziej zdawałem sobie sprawę, że oni MNIE potrzebują. Nikt inny nie pokochałby ich tak jak ja. Te małe meszkowe kulki mnie potrzebują. Teraz za każdym razem, gdy czuję się przygnębiony, po prostu przytulam moje koty i pamiętam o tym.
9 Profesjonalna pomoc
Shutterstock
„Miałem myśli samobójcze około 6 miesięcy temu po tym, jak opuściła mnie moja dziewczyna / najlepszy przyjaciel na całe życie. Uznałem, że w końcu potrzebuję pomocy. Wiedziałem, że mam poważne problemy, ale nie chciałem się nimi zajmować. Zawsze je maskowałem i znajdowałem sposoby na odwrócenie uwagi. Poszedłem do mojego lekarza rodzinnego i zostałem skierowany do psychiatry iz kilkoma spotykałem się od kilku miesięcy. Z dumą mogę powiedzieć, że ten tydzień był moim pierwszym tygodniem od lat, w którym mogę powiedzieć, że byłem naprawdę szczęśliwy i dumny z siebie. To staje się lepsze. Naprawdę tak. Nawet gdy jesteś w najgłębszej dziurze. Ale nie możesz tego zrobić sam. Nie możesz po prostu ukryć swoich problemów. Musisz je zniszczyć.
10 Uświadomienie sobie, jak bardzo zrani twoich bliskich
„Próbowałem się zabić pod koniec maja tego roku. Czułem się, jakbym spadł na dno i wtedy wydawało mi się, że to jedyne wyjście. Straciłem kobietę, którą kochałem, zacząłem pić codziennie, wiele osób zraniłem emocjonalnie. Pomyślałem, że gdybym wszystkich odepchnął, łatwiej byłoby odpuścić. Nie czuję się komfortowo, mówiąc, jak to zrobiłem, ale kiedy odzyskałem przytomność, zadzwoniłem do przyjaciela, który mi pomógł. Tak się cieszę, że nie udało mi się. Kiedy byłem małym dzieckiem, moja mama i ja weszliśmy do mojego brata nieprzytomnego po powieszeniu i jest to obraz, który wypalił się w moim mózgu. Na szczęście przeżył, ale nigdy nie zapomnę krzyków mojej mamy i jej błagania Boga, kiedy próbowała go obudzić. Myśl, że będzie musiała przez to znowu przejść, gwarantuje, że już nigdy nie będę tego próbował. Zamiast chcieć umrzeć we śnie, jestem tak wdzięczny za każdy dzień, że się budzę. Ponieważ każdy dzień to nowy początek ”.
11 Rozmowa z kimś
„Prawie dokładnie rok temu jeden z moich najlepszych kumpli zadzwonił do pijanego w środku nocy, mówiąc mi, że zamierza to zakończyć, i chciał przeprosić za to i podziękować za to, że jestem jedyną osobą, która go wspiera. Tak się przestraszyłem, że zacząłem dzwonić do ludzi, którzy byli na tej samej imprezie, na której był wcześniej, i udało mi się go znaleźć w pobliżu, idącego samotnie w kierunku torów kolejowych. Podbiegłem do niego i zatrzymałem go. Tej nocy rozmawialiśmy przez prawie pięć godzin. Zgodziliśmy się, żeby spróbował terapii. Udało się. Niesamowite dla niego, a teraz wraca do kariery w projektowaniu graficznym. Zachęcam wszystkich, którzy czują się przygnębieni, przynajmniej spróbują porozmawiać z kimś, rodziną, przyjaciółmi lub terapeutą / infolinią, ponieważ może to pomóc bardziej niż myślisz.'
12 Tak naprawdę psy
- Mam tu psa. Gdybym pewnego dnia nie wrócił do domu, nigdy nie przestawałby siedzieć przy drzwiach i na mnie czekać. Nigdy nie przestał tęsknić za moim zapachem i głosem. Nigdy nie przestał marzyć o jeszcze jednym spacerze, jeszcze jednej grze w pogoni za laserem ze mną, jeszcze jednym przybiciu piątki na poczęstunek. Nigdy nie przestawał podskakiwać, żeby wyjrzeć przez okno, kiedy usłyszał, że ktoś wchodzi chodnikiem i pozwolił, by jego serce wypełniła się przez chwilę radosną nadzieją. Nieważne, ile razy ta nadzieja została zniszczona, nigdy jej nie odpuści. W ten sposób jest trochę głupcem, bo ktoś inny w moim życiu może w końcu to przezwyciężyć. Możesz im wytłumaczyć, co się stało, a oni przynajmniej będą w stanie to zrozumieć, jeśli tego nie zaakceptują. Ale mój mały brązowy piesek siedział wiecznie, zastanawiając się, dlaczego nie wróciłem do domu. Do tej pory miał wystarczająco ciężkie życie. Byłem jego jedynym przyjacielem, kiedy nie miał nikogo, a on był mój. Bez względu na to, przez co przechodzę w życiu, narażanie go na tego rodzaju cierpienia nie jest czymś, na co moja dusza nigdy mi nie pozwoliła. W przeciwnym razie prawdopodobnie już bym to zrobił.
marzenia o byłym kochanku
Rzeczywiście, jeśli jest jednej rzeczy nauczyliśmy się od słynnego psa, który czekał na stacji kolejowej jego zmarłego człowieka, który przychodził do domu codziennie przez dziewięć lat, dziewięć miesięcy i piętnaście dni, to jest to, że psy nigdy tego nie pogodzą.
13 Uświadomienie sobie, jak to wpłynie na twoje dzieci
Shutterstock
„Proszę, nie używaj powiedzenia„ To trwałe rozwiązanie tymczasowego problemu ”. Może to dotyczyć kogoś, kto cierpi na sytuacyjną depresję. Depresja, która znika. Dla kogoś z przewlekłą depresją nigdy tak naprawdę nie znika. Nie jest to tymczasowy problem. Można nim zarządzać. Możesz być lepszy. Możesz nauczyć się żyć prawie normalnie. Ale kiedy osoba cierpi od lat, ledwo żyje, prawie rano ledwo wstaje z łóżka, nie jest to przejściowy problem. Kiedy byłem w najgorszym stanie przygnębienia i po raz pierwszy usłyszałem, że to powiedzenie, to: „To trwałe rozwiązanie trwałego problemu”. I wiecie co? To było pocieszające. To było zachęcające w niewłaściwy sposób. Chciałem po prostu przestać istnieć. Nie muszę się martwić, że obudzę się następnego ranka, ale to, co mnie przez to przeżyło, to świadomość, że zniszczę życie moich dzieci. Wiedziałem, że będą winić siebie. Nawet gdybym myślał, że będzie im lepiej beze mnie tam i że im szkodzę. Gdybym odebrał sobie życie, byłoby dla nich znacznie gorzej ”.
14 Ograniczenie spożycia alkoholu
Shutterstock
„Mam 22 lata i od około czterech lat mam skłonności samobójcze. Trzy tygodnie temu próbowałem popełnić samobójstwo, biorąc kilka tabletek. Wiem, że mam ludzi, którzy mnie kochają i wspierają, ale depresja w okropny sposób sprawia, że czuję, że nie zasługuję na nich i byłoby im lepiej beze mnie. trzeba było wyciąć alkohol z mojego życia, żeby to sobie uświadomić. Jeśli walczysz i używasz jakiejś substancji, rozważ rezygnację lub nawet ograniczenie. Spędziłem lata na piciu alkoholu, aby poradzić sobie z własnymi uczuciami, i ostatecznie był to powód, dla którego potrzebowałem RKO, aby utrzymać mnie przy życiu. Jestem teraz trzeźwy od ponad dwóch tygodni i sytuacja się poprawia. Dojdę do 23. ”.
15 Uświadomienie sobie, że to zniszczy twoich rodziców
Shutterstock
„Próbowałem popełnić samobójstwo przez przedawkowanie, kiedy byłem w gimnazjum. Mam około 22 lat, więc minęło już 6 lat. Wziąłem całą butelkę paracetamolu w ilości 100 sztuk i powiedziałem kilka rzeczy `` off '' (moje pożegnanie) moim przyjaciołom, a oni zauważyli i przybiegli o północy, aby powiedzieć moim rodzicom, że coś jest nie tak, i zadzwonili po karetkę. Nie przyznałbym się do tego, co zrobiłem, ale oni wiedzieli po moich oczach, że nie czułem się dobrze, więc zabrali mnie do szpitala i kazali połknąć ten absolutnie przerażający płynny węgiel. Wyrzuciłem go na siebie w środku nocy, ale kiedy obudziłem się w pewnym momencie, zobaczyłem, że moja mama się modli i płacze, i nigdy tego nie zapomnę. Innym widokiem, który powstrzymuje mnie przed tym wszystkim, jest płacz mojego taty, kiedy wpuszczali mnie na oddział. W całym moim życiu nie widziałem go płaczącego z wyjątkiem tego jednego dnia. Ludzie tam cię kochają. Nawet jeśli nie masz rodziny, która Cię wspiera, są tam przyjaciele. Jakieś dwa lata później dostałem króliczki i uwielbiam je na śmierć. Nie wyobrażam sobie zostawiania zwierzątek za sobą, a kiedy czuję się zdenerwowany, podchodzę do nich i głaszczę je w ciszy, co pomaga mi się trochę bardziej uspokoić i wyprostować. To trudne, ale to coś. Terapia pomogła mi i mojej rodzinie otworzyć się na siebie na temat rzeczy, w których trzymałem, co spowodowało, że przekroczyłem granicę. A teraz, zwłaszcza będąc kimś, kto wie z pierwszej ręki, co czuje ta ciemna pustka, staram się pomóc moim znajomym wokół mnie, jeśli czuję, że przechodzą przez to samo.
16 Interwencja innych osób
„Trzy razy w życiu próbowałam popełnić samobójstwo. Jako pierwszy próbowałem podciąć sobie nadgarstki i zatrzymał mnie przyjaciel z dzieciństwa. W chwili, gdy trzymałem pistolet w ustach, usłyszałem śmiech siostrzeńca z drugiego końca domu i nie mogłem pozwolić, żeby to zobaczył. Trzeci, gdy zgromadziłem broń, wybrałem miejsce, w którym chciałem wyjść na pole, zamknąłem wszystkie rachunki bankowe i zostawiłem pieniądze rodzinie. Moja siostra znalazła mój list, powiedziała tacie (który jest policjantem), a jego koledzy zabrali mnie z pracy i trafiłem do szpitala. Należy zająć się chorobą psychiczną. Jako ktoś, kto na to cierpi, wiem, jak trudno jest o tym rozmawiać, a co dopiero z nim żyć. Przez lata milczałem o swojej chorobie. Byłem zawstydzony. Myślałem, że to moja wina i powinienem sobie z tym poradzić. Myliłem się. Kosztowało mnie to pracę, przyjaciół i partnerów. Prawie kosztowało mnie to życie. Kiedy trafiłem do szpitala, w końcu mogłem otrzymać pomoc, której bardzo potrzebowałem. Nadal odbudowuję. Nadal walczę. Ale teraz widzę światło na końcu tunelu. Dla każdego, kto cierpi na chorobę psychiczną: widzę cię, jestem tu dla ciebie, a ty nie jesteś sam. Świat może wydawać się pusty. Wszystko może stracić swój blask. Po prostu wiedz, że są tacy, którzy naprawdę się o ciebie troszczą i wspierają. Nawet jeśli nie zawsze możesz to zobaczyć lub poczuć.
śniło mi się, że widziałem diabła
17 Wpuszczanie miłości
„Przez jakiś czas zmagałem się z łagodną depresją i lękiem, ale nigdy nie były one przytłaczające. Następnego dnia po Święcie Dziękczynienia 2016 r. Wyprowadziłem się na 5 godzin od mojej rodziny i narzeczonej, aby podjąć pracę w stacji telewizyjnej. Miasto samo w sobie było przygnębiające, z jednymi z najwyższych wskaźników przedawkowania heroiny i ubóstwa w stanie… Osunąłem się na dno. Utrzymywałem to głównie pod kontrolą i zacząłem spotykać się z terapeutą, który pomagał całkiem sporo. Ale pewnego dnia było tego zbyt wiele i byłem tak zestresowany i zerwany na myśl o konieczności pójścia do pracy i rzucenia się w pracę, która była tak wyczerpująca, że zdecydowałem, że wbiję się w drzewo na drzewie. daleko. Nigdy nie zrobiłem samookaleczenia, nadal mogłem śmiać się i żartować z przyjaciółmi, ale po prostu nie widziałem sensu dalszego ciągnięcia. Chociaż nie powiedziałem mojej narzeczonej, wiedziała, że coś jest nie tak i zadzwoniła do mojego terapeuty. Mój terapeuta natychmiast wysłał kogoś ze szpitala, który pomógł mi w rozmowie. Zadzwoniła do mojej pracy, żeby im powiedzieć, że tego dnia nie przyjdę do pracy. Że jestem wdzięczny za wystarczająco dużo, ale to reakcje ludzi wokół mnie poruszyły mnie. Kiedy usłyszał, co się stało, mój współlokator (który pracował na tej samej stacji i którego poznałem zaledwie kilka miesięcy wcześniej) natychmiast pobiegł do domu, aby upewnić się, że wszystko w porządku. Tej nocy moja narzeczona jechała przez pięć godzin w burzy śnieżnej, żeby się do mnie dostać, spędziła ze mną tydzień i spotkała się z moimi współpracownikami. Skończyło się na tym, że odszedłem z pracy mniej więcej dwa miesiące później - rok temu od ostatniego wtorku. Na kilka miesięcy przeprowadziłem się z rodzicami do domu, a teraz wróciłem do miasta, w którym poszedłem na studia, pracując jako doradca ds. Rekrutacji na mojej alma mater. Ożeniłem się z żoną w grudniu zeszłego roku i była moją łaską zbawienia. Jest urocza, zabawna i mądra, i jest o wiele bardziej niż kiedykolwiek mogłem mieć nadzieję. Całkowicie przyznam jej, że uratowała mi życie i nigdy nie jestem w stanie wystarczająco jej powiedzieć, jak bardzo ją kocham. Ludziom zależy na tobie. Musisz ich tylko wpuścić.
18 Uświadomienie sobie, że masz kontrolę nad swoimi emocjami
Shutterstock
- Przez chwilę zamierzałem popełnić samobójstwo. Miałem zaplanowaną randkę, miałem metodę, miałem rzeczy, które chciałem zrobić i zrobiłem to wszystko, ćwiczyłem nawet to, co chciałem, aby była moja notatka, miałem wspaniałą wizję ludzi wracających w okolice po mój pogrzeb i ponowne spotkanie, aby dobrze się bawić. Wtedy zdałem sobie sprawę, że mam urojenia, nikt nie przychodząc na mój pogrzeb nie będzie się dobrze bawić. Wszyscy byliby nieszczęśliwi. Notatka nie wyjaśniłaby tego wystarczająco dobrze, bez względu na to, ile razy przepisałem ją w głowie, nie mogłem jej zrozumieć, aby ludzie zrozumieli. Moja matka nigdy by tego nie zrozumiała, przenigdy. Więc pomyślałem o tym. Większość rzeczy, o które się martwię, to tylko rzeczy, o które się martwię. Gdybym po prostu przestał się tym przejmować, nie byłoby to już gówniane. Martwię się o. Mam na myśli, że zabicie się jest końcem, nie ma nic gorszego, co może ci się przydarzyć w tym momencie, gra jest skończona. Może po prostu musiałem zacząć nową grę, taką, w której byłbym wolny od rzeczy trzymających mnie w tej.
19 Wyobrażanie sobie osoby, która Cię odnajduje
Shutterstock
„Próbowałem popełnić samobójstwo, gdy miałem 16 lat. Byłem w depresji i nieleczony, ponieważ choroba psychiczna nie była czymś, co było rozpoznawane w mojej rodzinie. Przeciąłem sobie nadgarstki i trzymałem je pod wodą. Jedyne, co mnie powstrzymało, to myśl, że moja 5-letnia siostrzenica będzie tą, która mnie znajdzie. Nie chciałem tego. Więc zabandażowałem się, wyczyściłem i poszedłem położyć się, aby ponownie ocenić swoje życie. Prawdopodobnie powinienem był mieć szwy, ale nie byłam gotowa przyznać, że mam „problemy”. Mam teraz 26 lat. Nadal zmagam się z depresją. Przez jakiś czas byłem leczony, ale nienawidziłem efektów ubocznych. Jestem szczęśliwie żonaty, kupiłem w tym roku dom i mam wspaniałą chrześniaczkę, która jest absolutnym promieniem słońca w moim życiu. Więc jest tam depresja. Ale myśli samobójcze nie są. Za każdym razem, gdy przypadkowo przychodzi mi to do głowy, przypominam sobie, dlaczego wciąż tu jestem. Ale moje życie jest dla mnie ważne. Chcę żyć, aby cieszyć się dobrymi chwilami i walczyć ze złem. Przetrwam. Proszę, każdego, kto to czyta. Jeśli potrzebujesz pomocy, poproś o pomoc. Twoje życie jest tego warte. Jeśli potrzebujesz, jest dużo miłości i wsparcia ”.
20 Zrozumienie, jak się czuje depresja
„Kiedy masz depresję, każdego dnia pada śnieg. W niektóre dni to tylko kilka cali. Czasami pada śnieg. Czasami pada śnieg na cztery stopy. W niektóre tygodnie jest to potężna zamieć. Kiedy otwierasz drzwi, są one przy ścianie śniegu. Moc migocze, a potem gaśnie. Jest już za zimno, żeby siedzieć w salonie, więc wracasz do łóżka w ubraniu. Kuchenka i kuchenka mikrofalowa nie działają, więc jesz zimną tartę pop i dzwonisz na obiad. Nie brałeś prysznica od trzech dni, ale jak mogłeś w tym momencie? Jest ci za zimno, żeby robić cokolwiek oprócz snu. Czasami ludzie padają śniegiem na zimę. Chłód przenika do środka. Brak komunikacji. Skończyło się jedzenie. Co możesz w ogóle zrobić, rękoma wydostać się z czterdziestostopowej zaspy śniegu? Jak daleko jest pomoc? Czy możesz się tam dostać w czasie zamieci? Jeśli tak, czy mogą Ci w tym pomóc? Może to śmierć, żeby tu zostać, ale to też śmierć, żeby tam wyjść… Czasami łopata i tak nie wystarczy. Trudno to stwierdzić z zewnątrz, ale ważne jest, aby zrozumieć, jak to jest od wewnątrz. Głęboko wierzę, że podstawą skutecznego działania musi być zrozumienie i współczucie. Ważne jest, aby zrozumieć, czym jest depresja, jak się z nią czuje, jak to jest z nią żyć, aby można było pomagać ludziom zarówno indywidualnie, jak i politycznie ”.
21 Uświadomienie sobie, że nie jesteś sam
„To zostanie pogrzebane, ale do niedawna moje główne zaburzenie depresyjne było w remisji. Jakieś 2 miesiące temu wydarzyło się coś, co wywróciło moje życie do góry nogami iw rezultacie ostatnio zmagam się z myślami samobójczymi. Rosną, cal po calu. Przeczytałem około 30 odpowiedzi w tym wątku i jestem prawie we łzach przy moim biurku. Trzeba mi było przypomnieć, że nie jestem sam i że metaforyczny demon, jakim jest depresja, prześladuje tak wielu ludzi na tej ziemi. Nie mogę się poddać ani poddać, potrzebowałem tego dzisiaj, aby zmotywować mnie do pozostania na kursie. Pokonałem to raz, mogę to zrobić ponownie. Jeden z moich ulubionych cytatów autorstwa Winstona Churchilla: KIEDY PRZEJMASZ H * LL, KEEP GOING. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego wątku.
Aby odkryć więcej niesamowitych sekretów, jak żyć jak najlepiej, Kliknij tutaj aby zapisać się do naszego DARMOWEGO codziennego biuletynu!
